Merk jij het ook? Onze samenleving wordt egocentrischer en onze aandachtspanne gaat er ook niet op vooruit. Het draait meer en meer om ‘what’s in it for me’ en ‘instant satisfaction’.
We luisteren niet naar elkaar. We knikken ‘ja, en amen’ maar registreren niet wat er wordt gezegd. Omdat we al zoveel prikkels op een dag te verwerken krijgen, gaat ons brein regelmatig – voor het gemak – op spaarstand.
Ik zie het anders voor me
Een wereld waarin we naar elkaar omkijken en met aandacht met elkaar door het leven stappen. En ik heb daarvoor het perfecte hulpmiddel: de pen in de hand.
Met de pen in de hand? Hoe dan?
Door de opkomst van de smartphone en de bijbehorende apps zijn we veel beter geïnformeerd geraakt en kunnen we bijvoorbeeld veel gemakkelijker prijzen vergelijken of andere zaken online regelen. Maar er zit ook een schemerzijde aan: als we niet oppassen worden we door het apparaat geleefd.
Het overkomt mij aan de lopende band
Leg eens wat vaker die apparaten aan de kant en neem de pen in de hand. Ga – de volgende keer als iemand je iets ingewikkelds uitlegt – eens proberen de informatie die je wordt gegeven te tekenen.
Dat is best lastig en hoeft niet perfect. Het gaat erom dat je de informatie probeert te structureren voor jezelf. Je zult merken dat je – ondanks dat je aan het tekenen bent – beter luistert naar je gesprekspartner. Je luistert namelijk om te begrijpen. En doordat je soms dingen niet begrijpt, ga je verhelderende vragen stellen. Die verhelderende vragen zijn vaak ook verhelderend voor de mensen met wie je spreekt.
Hoe ziet dat eruit?
Als we vaker de pen in hand nemen en al luisterend proberen uit te schetsen wat de ander ons vertelt worden onze gesprekken diepgaander, effectiever en leuker om te doen.
En dat schetsen hoeft echt geen kunstwerk te zijn he? Het gaat erom dat je elkaar begrijpt, niet om de schoonheid van de tekening.
Daarnaast is mijn ervaring dat als je de wens tot schoonheid loslaat er vanzelf een prachtig resultaat ontstaat.
