Over mij

Visueel CV van Debbie van Steenpaal

Ik begon als jurist, was geïntrigeerd door communicatie, gegrepen door interactie en gedragsbeïnvloeding, gevormd door het faciliteren en kwam thuis bij het tekenen.

Ik ben een afgestudeerd jurist. Zo dat is er uit. *wiebelt op de tenen*

Mijn studietijd was een leuke tijd. Niet vanwege de inhoud, maar meer om wat eromheen gebeurde.

Maar dat jurist zijn paste niet helemaal bij mij. Juristen zijn vaak met grote lappen tekst bezig, zoekend naar alle dingen die er mis in zijn of mis zouden kunnen gaan (zodat ze die kunnen dichttimmeren). En ik blijk niet zo te werken.

Ik ben namelijk een rasoptimist. Een positivo. Iemand die liever stilstaat bij kansen in plaats van wat er mis kan gaan. Bij wat we wél kunnen doen. Dus zocht ik mijn heil in communicatie. Omdat je daarmee mensen bij elkaar brengt.

Boek een afspraak

Een klassieke communicatievout

Stel je voor: je probeert mensen bij elkaar te brengen. Mensen te overtuigen. Grote kans dat je dat doet door te:

  • zenden,
  • zenden,
  • zenden.

Dat is wat we vaak doen. Als we enthousiast zijn of als we een punt willen maken.  We ratelen maar door, terwijl we er niet bij stilstaan dat de mensen tegen wie we praten ook zo hun gedachtes, twijfels en vragen hebben. Ik maak me er zelf ook wel eens schuldig aan.

En dat terwijl eerst contact maken zoveel effectiever is. Het levert iedereen zoveel meer op: jou als zender en de ander als ontvanger zoveel tijd, moeite en aandacht.  Daarvoor zorgen, dat wordt vaak vergeten.

Interactie en met mensen bezig zijn leerde ik vooral in mijn facilitatorsopleiding in 2007. Daar bloeide mijn creatieve, out-of-the-box hart op. Hoe machtig en leerzaam is het om met een groep een taai vraagstuk op te kunnen lossen. Tot op de dag van vandaag kun je me daarvoor wakker maken.

Tekeningen van toen ik 16 was
Zie je die wallen onder Debbie's ogen?

Beelddenkers unite

En het visuele dan, hoor ik je denken? Dit zijn de tekeningen die nog altijd bij mijn vader op de kamer staan. Ik maakte ze toen ik 16 was.

Daarna verdween het tekenen rigoureus en voor decennia uit mijn leven. Jarenlang verloor ik mezelf in het analytische, talige, academische wereldje. Totdat ik ergens in 2011  zakelijk tekenen leerde kennen. Al groot in Duitsland, toen nog in opkomst in Nederland: een manier van tekenen die draait om zaken te verhelderen met snelle tekeningen.

Effect

  1. Ik hervond de teken-vibe in mezelf
  2. Ik merkte dat ik hiermee ook problemen kon oplossen door denkprocessen in overleg met anderen op een whiteboard uit te tekenen.
  3. Ik kreeg er weer plezier in.

OK, ik ben dus fan. Ik maak sketchnotes (visuele aantekeningen), praatplaten en visuele verslagen. En als het leeft in mijn hoofd maak ik er ook bewegende beelden van: animaties.

Tekenen om te structureren

We worden elke dag overladen met informatie. En het is aan ons om daar in te filteren. Welke info is belangrijk voor mij, wat kan ik links laten liggen? Het tekenen helpt mij en mijn klanten om te bepalen wat we meer aandacht geven en wat minder.

Het is toch gek eigenlijk: het merendeel van de mensen is meer visueel dan tekstueel ingesteld en toch hangt ons werk vaak van grote lappen tekst aan elkaar. Beleidsnotities, programmaplannen, whitepapers.

Mijn missie is dan ook om met de stift in de hand klanten te helpen:

  • Hun verhaal te vertellen
  • In contact te brengen met hun publiek

 

Hoe kan ik jou helpen?

 

Â